Posts

Showing posts from May, 2015

သစ္တစ္ရြက္ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ

Image
.ေနမဝင္အင္ပါယာလို ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားသည့္ နယ္ေျမၾကီးတစ္ခုကို ရင္ဘတ္ထဲ ထည့္ထားသည္ဆိုလွ်င္ ပိုလြန္းသည္ဟု စြပ္စြဲၾကလိမ့္မည္။ နားမလည္ႏိုင္ဘူးဟု အမ်ားစု မွတ္ခ်က္ျပဳ ၾကကုန္ေသာ ကဗ်ာတို႔၏ ျဖစ္တည္မႈအစ ဝါဒအခ်ိဳ႕ကို ကိုယ္ ႏွစ္သက္စြာလက္ခံ ကိုင္စြဲထားျခင္းကိုက ေနမဝင္အင္ပါယာၾကီးတစ္ခု ရင္ဘတ္ထဲ ထည့္ထားသည္ဟုပဲ ဆိုၾကပါစို႕။ နားမလည္ႏိုင္ေသာ ကဗ်ာမ်ား(ထို႔အျပင္ စာမ်ား/စကားလံုးမ်ား) ကိုယ္ ေရးသည့္အခါတိုင္း ဘာေတြမွန္းလဲ မသိဘူးဟု စိတ္ရႈပ္စြာ ညည္းညဴ ျပသူမ်ားကို ျမင္တိုင္း စကား ပံုပမာ ႏွိဳင္းဆဖန္တီးမႈတို႕ ကိုယ္ ျပဳခ်င္သည္။ ( ဤလက္သည္းကြင္းထဲမွ စာပိုဒ္အား ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ ဖတ္ၾကည့္ခ်ိန္မွာပင္ အလြန္တရာမွ ခ်ဥ္တူးခါးလွသျဖင့္ ျဖတ္ပစ္လိုက္ျပီး ဤ မွတ္ခ်က္အား အစားထိုး ထည့္လိုက္ပါသည္။ ) ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကေတာ့ အသံမေကာင္းေခ်။ ကိုယ့္ အသံ ခပ္ညံ့ညံ့ျဖင့္ မွန္ရာကို ေျပာဆိုခ်ိန္တိုင္း ကိုယ့္ဘာသာ အသံသာပါသည္။ နံရံေပၚမွာ ေသနတ္တစ္လက္ ခ်ိတ္ထားသည္ဟု အစမွာ ေဖာ္ျပမိသည့္အျဖစ္ေၾကာင့္ တေနရာရာမွာ ထိုေသနတ္ ပစ္ကိုပစ္ရမည္ဟူေသာ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္အယူအဆကို ကိုယ္ ေလွာင္ရယ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ (ဟု ဆိုလွ်င္ ကိုယ့္ကို ေလွာင္ရယ္မည့္သူေ

လိုက္ၾကမလား…. သြားစို႕ကြယ္…

Image
လိုက္ၾကမလား…. သြားစို႕ကြယ္… လိုက္ခဲ့ၾကမလား ?? စိုစြတ္ျခင္းလည္း မဟုတ္ ေျခာက္ေသြ႕ျခင္းလည္း မမည္ေသာ သစ္ေတာအုပ္ကေလးထဲ ကြ်န္ေတာ္ သြားပါမည္။ စိမ္းစိုလတ္ဆတ္ေသာ သစ္ပင္ၾကီးမ်ား၏ေအာက္မွာ သစ္ေတာလမ္းကေလး ေကြ႕ေကာက္ေကာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္ ေလွ်ာက္နင္းလာဖို႔ အျမဲတေစ ခြင့္ျပဳေနသည့္ဟန္. . . ထို႔အျပင္ ဤေတာအုပ္ထဲသို႔ စတင္ဝင္ေရာက္လိုက္သည္ႏွင့္ ပထမဆံုး ခံစားမိႏိုင္သည့္အခ်က္မွာ ''ဤနယ္ေျမသည္ ဘာမဆို ျဖစ္ပ်က္သြားႏိုင္ေသာ နယ္ေျမျဖစ္သည္'' ဆိုတဲ့ခံစားမႈ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ မြန္းက်ပ္ပိတ္ေလွာင္ေနေသာ ထိုထိုဤဤ ၿမိဳ႕ျပ လႊမ္းျခံဳမႈေအာက္မွေန၍ ေဆာက္တည္ရာမဲ့ ေျပးထြက္ခ်င္မိသူေတြပဲ မဟုတ္လား။ ေျပးလာသူမွန္သမွ်ကို ဆီးၾကိဳလင့္မည့္ ဆိုင္းဘုတ္မရွိေသာ္လည္း ဤသစ္ေတာကေလးသည္ လာသူေတြကို ဖိတ္ေခၚၾကိဳဆိုေနသေယာင္ ျဖစ္သည္။ တခါတရံမကေသာ ကာလမ်ားတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ ၾကိဳဆိုဖိတ္ေခၚသူမရွိေသာ တေနရာရာေရွ႕မွာ ရွက္ရြ႔ံသိမ္ငယ္စြာနဲ႔ ရပ္ေနခဲ့ရဖူးတာပဲ။ ဝင္လာခဲ့ပါ. . .တဲ့။ ေတာအုပ္ကေလးရဲ႕ ေခၚသံ မဟုတ္​ဘူးဆို​ေပမဲ့ သစ္ပင္သစ္ခက္ အကိုင္းအလက္မ်ားကျဖင္​့  လွဳပ္လွဳပ္ခတ္ခတ္နဲ႔ လာခဲ့ပါကြယ္​ ရယ္​လို႔  ေခၚေနသည္ပဲ။ သြားၾကစ

သေရေခတၱရာ ပ်ဴျမိဳ႕ေဟာင္းနဲ႕ အားလပ္ရက္

Image
၂၀၁၅ ၊ ေမလ ၁ ရက္ေန႔ ၊ ဒါဟာ ... အလုပ္သမားေန႕ေလ။ အလုပ္သမားတေယာက္အေနနဲ႕ ရံုးပိတ္ရက္ပဲ ... အားလပ္တာေပါ့။ အားလပ္ရက္ကိုမွ .... ေလ့လာေရးအျဖစ္ အသံုးခ်ျပီး အသံုးက်ေစမယ့္ ခရီးတိုတခု ထြက္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ ... ။ ရန္ကုန္ကေန ဧျပီလ ၃၀ ရက္ေန႔ည ၁၀ နာရီကားနဲ႕ ျပည္ၿမိဳ႕ကို ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္စီးလာတဲ့ ဘုန္းျမတ္ပိုင္ အေဝးေျပးယာဥ္ဟာ  ျပည္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ေတာ့ ေမလ ၁ ရက္ေန႔ မနက္အေစာၾကီး ၄ နာရီ။ ငါးနာရီထိုးတဲ့အထိ ၿမိဳ႕ထဲက အေဝးေျပး ကားဝင္းအနီးမွာ ရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ... အေဝးေျပးယာဥ္ရပ္နားစခန္းေရွ႕ကေန ျပည္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အထင္ကရျဖစ္တဲ့ ေရႊဆံေတာ္ေစတီဘက္ကို လိုင္းကား ၂၀၀ တန္ေလး စီးျပီး ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ .ေရႊဆံေတာ္ေစတီ ရင္ျပင္ေပၚတက္ျပီး အဲဒီရင္ျပင္အနီးမွာရွိတဲ့ သန္႔စင္ခန္း(ေရခ်ိဳးခန္း)မွာ မ်က္ႏွာသစ္ ၊ ကိုယ္လက္ သန္႕စင္ျပီး.. ဘုရားဝတ္ျပဳဖို႔  ရင္ျပင္ေပၚ ပတ္ေလွ်ာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘုရား ဝတ္ျပဳျပီး ရင္ျပင္တဝိုက္မွာ ဟိုဟိုသည္သည္ ပတ္ၾကည့္ေနမိေတာ့... .ျမင္ရသမွ်က မနက္ခင္းလင္းေရာင္ႏုႏုေအာက္မွာ ၾကည္လင္ေတာက္ပျပီး ဘဝင္က်ဖြယ္ရာ ရွဳေမွ်ာ္ခင္းပါပဲ။ ဟို....ေဝးေဝးမွာ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးကို လွမ္းျမင္ရျပီး.

အကုန္ ေပ်ာ္မယ္…က်ံဳေထာ္ဝယ္…

Image
ခရီးေတြ သြားရတာကို စိတ္ဝင္စားတဲ့ မိတ္ေဆြေတြကို စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ခရီးစဥ္တခုနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ။ သဘာဝေတာေတာင္ ေရေျမရႈခင္းေတြကို ခ်စ္ခင္တြယ္တာ မက္ေမာတတ္တဲ့ခရီးသြားတို႔ သြားသင့္ေရာက္သင့္တဲ့ေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အခုေျပာျပေနတဲ့ ခရီးစဥ္က ကရင္ျပည္နယ္ ၊ ဘားအံၿမိဳ႕ကေန ၿမိဳင္ၾကီးငူဘက္ကို (မိုင္ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္) ထပ္သြားရင္ ေရာက္မယ့္ “က်ံဳေထာ္ေရတံခြန္”ပါ။ ဘားအံၿမိဳ႕ အေဝးေျပး ကားဝင္းနားက လမ္းခြကေန ၿမိဳင္ၾကီးငူဘက္ကို တည့္တည့္ေမာင္းလာရင္ ေရာက္ပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ရာဘာေတာၾကီးေတြနဲ႕ ေက်ာက္ေတာင္နံရံၾကီးေတြကို ေကြ႔ကာဝိုက္ကာ ျမင္ရျပီး လတ္ဆက္သင္းပ်ံ႕တဲ့ သဘာဝေလတဟူးဟူးနဲ႕ သြားလာရတဲ့ ခရီးစဥ္မို႔  ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ျမင္ရတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္နံရံၾကီးေတြဟာ မွိဳင္းညွိဳ႕ျပီး ေက်ာက္သားစိုင္ အခၽြန္အတက္ေတြနဲ႕ ထီးထီးမားမားၾကီးေတြပါ။ ေက်ာက္ေတာင္နံရံေတြမွာ ကပ္လ်က္ေပါက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ၾကီးေတြကလည္း ပင္စည္ျဖဴျဖဴေတြ ေျဖာင့္တန္း မတ္ေထာင္ေနေတာ့ ၾကည့္ရတာ... အိပ္မက္အလား... ဆန္းျပားေနပါေတာ့တယ္။ လမ္းတဝက္ေလာက္ ကားလမ္းမေပၚမွာပဲ ေရႊဂြန္းဆိုတဲ့ ရြာၾကီးရဲ႕ ေဒသရိုးရာ ေစ်းကေလးထဲဝင္ျပီး လိုအပ္တဲ့ အစားအေသာက္နဲ႕ အသံုးအေဆ

ဇာတ္လမ္းသစ္ – အမိေကာင္းကင္

.ေတာအထပ္ထပ္ ေတာင္အသြယ္သြယ္ကို ျဖတ္ျပီး ကိုယ္ လာခဲ့သည္။ ကိုယ္၏ ေျခဦး တည္ရာသည္ကား ခ်င္းေတာင္တန္းတေနရာ။ ကိုယ္၏ ခ်စ္သူရွိရာ ျမဴေတြရစ္ဆိုင္းေနသည့္ ခ်င္းေတာင္တန္းေျမေပၚသို႔ ေဆြးေျမ့လြမ္းလ်ေသာ တမ္းတစိတ္တို႔ျဖင့္ ကိုယ္ လာခဲ့ျပီ။ ကိုယ့္ခ်စ္သူသည္ ''အမိေကာင္းကင္ ၾကယ္စင္ေမာင္ႏွမ'' နာမည္ျဖင့္ အမ်ားသိၾကေသာ ဇာတ္လမ္းထဲမွ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း ဆရာမေလးသာျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ခ်စ္သူသည္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး သက္မြန္ျမင့္ႏွင့္ နည္းနည္းကေလးမွ မလြဲ တေထရာတည္းျဖစ္သည္။ ဟိုအခ်ိန္တခါကျဖင့္ ကိုယ့္ခ်စ္သူရွိရာ ေတာင္ေပၚေဒသသို႔ ကိုယ္ သြားေရာက္ ေခၚငင္ခဲ့ဖူးသည္။ ထိုစဥ္ကေတာ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးခမ်ာ ေတာင္ေပၚေဒသမွ လူမည္ခြင့္ အျပည့္အဝ မရရွာေသာ လူမမည္ကေလးမ်ား၏ ဘဝမ်ားကို သနားလြန္း၍ဆိုကာ သူမဘဝကို ကေလးမ်ားအတြက္ ျမွဳပ္ႏွံပစ္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ ေနရစ္ခဲ့သည္။  https://youtu.be/MioVlHvlYds 1. မီးအိမ္ရွင္ MP3 - ေတးဆို ထြန္းထြန္း ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာအျပီးမွာေတာ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူထံမွ စာကေလးတစ္ေစာင္ ကိုယ့္ထံေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုစာထဲ ေရးထားသမွ်ထဲတြင္. . .ေတာင္ေပၚေဒသ တိုးတက္လာလိမ့္ႏိုးျဖင့္

သေျပခက္နဲ႕ ေရပက္တာ ေပ်ာ္စရာဟဲ့ ေတာ္ရွာသကြဲ႕

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ကို ''မခ်စ္မႏွစ္သက္သူနဲ႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရသလို'' ခံစားမိျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း. . . သၾကၤန္ေရာက္တိုင္း က်ေနာ္ အိမ္တြင္း ေအာင္းပါေတာ့တယ္။ တြင္းေအာင္း သတၲဝါလည္း မဟုတ္ေလေတာ့  အိမ္တြင္း ၾကာၾကာ မေအာင္းႏိုင္ေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း. . . သၾကၤန္ေရာက္တိုင္း ခရီးစဥ္တခုခု ဆြဲျပီး ရန္ကုန္နဲ႕ေဝးရာကို ေျပးပါတယ္။  ေငြေၾကး ျပည့္စံုေပါမ်ားသူလည္း မဟုတ္ေလေတာ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရွိရာ ကရင္ရြာကေလးဆီကိုပဲ ဒီႏွစ္ေတြထဲ သြားျဖစ္ေနတယ္ဆိုပါေတာ့. . .။ >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> မႏွစ္က (၂၀၁၄)သၾကၤန္တြင္းမွာေတာ့ ကရင္ရြာထဲ ၿမိဳ႕ထဲ ေလွ်ာက္မသြားပဲ ျမစ္ကမ္းစပ္တို႔ ေတာင္ထိပ္ေတြတို႔ကို သြားေနခဲ့တာ။ ဆိုေတာ့ မႏွစ္က သၾကၤန္ဆိုတဲ့ အေငြ႕အသက္ကို လံုးမဝ မရ။ ေရေလာင္း ေရပတ္ျခင္းဟာ က်ေနာ္ဆိုတဲ့ခ်ာတိတ္နဲ႕ မဆိုင္ေရးခ် မဆိုင္ခဲ့။ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၅ မွာေတာ့ က်ေနာ္ ေတာေတြ ေတာင္ေတြထဲ မသြားပဲ ဂူေတြဘက္ လွည့္သြားခဲ့ပါတယ္။ သၾကၤန္တြင္းၾကီး ျမိဳ႕ရြာလမ္းေတြထဲ ပတ္သြားေနရတာမို႔ ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံတဝိုက္က သၾကၤန္အေငြ႕အသက္ကို ေကာင္းေကာင္း ခံ