ကိုယ္...ခ်စ္၍ ကိုယ္ ဖန္တီးေသာ ''စာေပအႏုပညာ''

ေျမကမ႓ာေရ. . . ရႈိက္သံအေႏွာေႏွာ. . . သက္ျပင္းအေရာေရာနဲ႔ ဒေရာေသာပါးပါပဲ ငါ မင္းထံ. . .ေရာက္ခဲ့တယ္. . . ေျမကမ႓ာေရ. . . လက္ညွိဳးအမည္းေရာင္မ်ားနဲ႔ အသံနီနီညိဳညစ္တို႔ . . . ဖံုးလႊမ္းေစရမယ့္ နကၡတ္ဇယားကြက္မွာ. . . ကံမိုးသည္းထဲ ငါ မလြဲဘဲ ပါေနတယ္ ေျမကမ႓ာ… အို. . .ေျမကမ႓ာ. . . သင့္ရင္ေသြးျဖစ္တဲ့ငါ. . . သင့္လို ခိုင္မတ္ေျဖာင့္တည္မႈနဲ႔ ေတာင့္တင္းစြာ မရပ္နိုင္ဘဲ ျပိဳလဲဖူးတဲ႔ ကာလေတြအတြက္ သင့္ကို ငါ . . . ရွက္ျပံဳး တစ္ခ်က္ျဖစ္ျဖစ္ . . .ျပံဳးျပခြင့္ျပဳပါ ေျမကမ႓ာ. . . ေျမကမ႓ာ. . . သင့္သီအိုရီအရ အေမွာင္တစ္ျခမ္းအလင္းတစ္ဝက္နဲ႔ ေနမဝင္ခင္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပန္ျဖစ္လို႔. . . ငါ့ မြန္းက်ပ္ျခင္းတို႔ ခဏတာျပီးဆံုးခဲ့ျပန္တယ္. . . ေျမကမ႓ာေရ. . . ေနာက္ဆံုးမွာ . . . နိဂံုးဟာ မီးခိုးလံုးျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ . . . သင့္ရဲ႕ မလြဲတဲ့ ဒႆနနဲ႔ ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္တည္ေဆာက္ျပီး ”ေပ်ာက္ေသာသူငါ့ကို” ”ရွာေသာသူငါ”ကပဲ ဘြားခနဲ ေတြ႕လိုက္တယ္. . . ေျမကမ႓ာေရ. . . သင့္ရဲ႕ စံနမူနာကို တုျပီး. . . ငါအခု . . . ငါေလ. . .အခု. . . ေအးစက္တဲ႔ သံလြင္ျမစ္ကမ္းနံေဘးက ေက်ာက္ခက္ေက်ာက္ေဆာင္ ခပ္ေသးေသး...

#### စိတ္ကူးအဓ္ိက အနုပညာ ၀ါဒ CONCEPTUALISM (သို႔မဟုတ္) ရႈရႈး ေပါက္တဲ့ခြက္က..အႏုပညာပစၥည္းလား #### ———————————————————————————————————————————————————- စိတ္ကူးအဓ္ိက အနုပညာ ၀ါဒ CONCEPTUALISM အေၾကာင္း…. နည္းနည္း ျဖည့္ေျပာပါရေစ..။ ( က်င္ငယ္စြန့္တဲ ့ေၾကြ ခြက္က အနုပညာ ပစၥည္းတဲ့…) ဆိုတဲ ့အမည္နဲ ့ ပို ့စ္မွာ… CONCEPTUALISM အေၾကာင္း… အညႊန္း သေဘာေလးေလာက္ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ) ( အခုေဆာင္းပါးက န ငယ္.. အျမီးေလး..( နည္းနည္း တိုေနတယ္ ထင္လို ့) ထပ္ ဆြဲ ဆန့္ေပးတဲ ့ေဆာင္းပါးလို ့ေျပာရင္လည္း ရပါတယ္ ။ အတြန့္ တက္ ေဆာင္းပါး လို ့ေခၚရင္လည္း ရပါတယ္ ။) —————————————– ဆရာၾကီး  MERCAL  DUCHAMP ( 1887 – 1968 ) ရဲ ့ FOUNTAIN အမည္ရွိ… / က်င္ငယ္စြန္ ့ တဲ ့ေၾကြခြက္ ဟာ..စိတ္ကူးအဓိက အနုပညာ ၀ါဒ ေပၚေပါက္လာဖို ့… လံုေလာက္တဲ ့ အျပင္းထန္ဆံုး တြန္းအား တစ္ခုပါ ။ စိတ္ကုူး အဓိက အနုပညာ ၀ါဒၾကီး.ေပၚေပါက္လာျပီး.ေနာက္ပိုင္းမွာ…. အနုပညာ ရဲ ့ျဖစ္တည္မွဳ ဟာ..ကစဥ့္ကလ်ား…ျဖစ္သြားတယ္..လို ့…ထင္မိပါတယ္ .။ DUCHAMP..ရဲ ့… အယူအဆ အရ ဆိုရင္… ဘယ္အရာ / ဘယ္ ပစၥည္းကို ...

  ဇႏၷဝါရီလ ၁၇ ရက္၊ စေနေန႔ မနက္ ၇း၃၀ ကတည္းက ၿမိဳ႕မေက်ာင္းလမ္းရွိ အမ်ိဳးသားဇာတ္ရံုထဲ ကြ်န္ေတာ္ ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ မဂၤလာဒံုျမိဳ႕နယ္ကေန အဲ့ဒီ ႏိုဘယ္-ျမန္မာ စာေပပြဲေတာ္ရွိရာကို ၇း၃၀ ေရာက္နိုင္ဖို႔ အိပ္ရာေစာထျပီး ကားႏွစ္ဆင့္ေျပာင္းစီးလိုက္ရပါတယ္။ ပြဲေတာ္ကို ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ စာေပသမားၾကီးေတြ စုစုရံုးရံုးနဲ႔ စတင္ စည္ကားေနပါျပီ။ ပြဲေတာ္ ဖြင့္ပြဲက်င္းပမယ့္အခ်ိန္ကိုက မနက္ ၈း၃၀ ေလ။ ဇာတ္ရံုေရွ႕က ကြင္းျပင္ၾကီးထဲမွာ ႏွလံုးသားအာဟာရ တိုက္ေကြ်းခဲ့သူၾကီး ဆရာေဖျမင့္. . . သူက ဒီပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးကို စီစဥ္ေနရေတာ့ မအားလပ္နိုင္ရွာဘူး။ ဒီၾကားထဲ ရုပ္သံမီဒီယာသမားေတြနဲ႔ သတင္းဂ်ာနယ္လစ္ေတြရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးေတြကိုလည္း ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္ စီစဥ္ညႊန္ၾကားေပးေနရင္းကပဲ  ေမးလာသမွ်ေတြကို မျပတ္တမ္းေျဖေနရေသးတယ္။ ဆရာမ ေရႊကူေမႏွင္း ကိုလည္း ပြဲရင္ျပင္ထဲမွာ စာေပသမားတစ္စုနဲ႔ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေတြ႔ရတယ္။ အသက္ရြယ္ၾကီးေနျပီျဖစ္တဲ့ စာေပသမားၾကီးေတြကို အဲဒီလို သက္ေတာင့္သက္သာ ျမင္ေတြ႕ရတာ ေက်နပ္ဝမ္းသာမိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေရာက္ျပီးေနာက္ မၾကာခင္မွာပဲ ေရာက္လာတာက အဝါေရာင္ အက်ီ ၤေလးနဲ႔ ဆရာမဂ်ဴး ။ ဂ်ဴးဝင္လာတာနဲ႔ လ...