ဘူတာအိုထဲမွာ ရထားအိုကို ေစာင့္ေနသူမ်ား



train










ဘူတာအိုထဲမွာ ရထားအိုကို ေစာင့္ေနသူမ်ား 


--------------------------------------------------------------------------------
အဲဒီႏွင္းဆီဟာ...
တစ္စခ်င္း တစ္ရြက္ခ်င္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ျပီး
လန္းဆန္းေတာက္ပျပေတာ့မွာလား။
ဒါမွမဟုတ္...
တစ္စခ်င္းတစ္ရြက္ခ်င္း ေၾကြဆင္းနိမ့္က်သြားျပီး
.ေရာ္ဝါညိွဳးေျခာက္သြားေတာ့မွာလား။
ဘယ္လိုမွ ေဝခြဲမရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးဆိုပါေတာ့...


အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ငတ္မြတ္ေတာင့္တေနရတဲ့ ရထားၾကီးတစ္စင္း
.ေဟာဒီဘူတာဆီ ဆိုက္ေရာက္ဖို႔ လာေနျပီဆိုလို႔
လိုက္ခ်င္လြန္းသူတို႔ရဲ႕ အထုပ္အပိုးျပင္သံေတြ  ညံထြက္သြားတယ္။
ဒါေပမဲ့...
သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ...
.ေစာင့္ဆိုင္းရျခင္းနဲ႔ အသားက်ခဲ့သူေတြပီပီ
အထုပ္အပိုးေတြေပၚမွီတြယ္ရင္းပဲ  တေရးတေမာ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေလေရာ...


ဘူတာအိုကေတာ့...
အရာအားလံုးကို သယ္ေဆာင္သြားနိုင္စြမ္းမယ့္ ရထားတစ္စင္းေလာက္ ဆိုက္လာဖို႔ကို
.ေမွ်ာ္လို႔.... ေငး....လို႔....
ရထားၾကီးကလည္း...
.ေထာင္ေခ်ာက္ေတြ အျပိဳင္းအရိုင္းဖူးပြင့္ေနတဲ့ လမ္းအတုေတြထဲကေန...
.ေဘးမသီရန္မခဘဲ ဘူတာဆီေရာက္မယ့္လမ္းအစစ္ကို
ခက္ခဲစြာ ေရြးတုန္း....ခရီးၾကီးရယ္မွ....ႏွင္ေနတုန္း....


.ေကာင္းကင္ဆီက ထိုးစိုက္က်လာတဲ့ အပ္တစ္ဖ်ားနဲ႔
.ေျမျပင္ေပၚမွာ စိုက္ေထာင္ထားတဲ့ အပ္တစ္ဖ်ား....
ထိပ္တိုက္ဆံုဖို႔  ခက္ခဲလြန္းသလိုမ်ိဳး ဆိုပါေတာ့....

 
တစ္ခါတစ္ရံမွာ...
''အမွန္တရားကို လိုလားသူေတြ''နဲ႔  ''အမွန္တရား''...
ခက္ခက္ခဲခဲ လြဲေနရတတ္တယ္...


အဲ့ဒီလိုပဲ...''တရားနဲ႔''ေျဖျပီး...
''တရားမဲ့''ေသသြားၾကရေတာ့မလားရယ္လို႔...
ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ျပန္ေမးရမယ္ ဆိုပါစို႔။


----------------------------------------------------------------------------------


သင့္ေအးရိပ္
.ေဖေဖာ္ဝါရီ-၁၈၊ ၂၀၁၆

Comments

Popular posts from this blog

မုျဒ ာရဲ႔ေခၚသံကို ခံစား ေဝဖန္ျခင္း

“ဂ်ဴးရဲ႕ ရသျခံဳလႊာကို ခံစား၊ေဝဖန္ျခင္း”

ဝမ္တိန္အသြားလမ္းကုိ ခံစား၊ ေဝဖန္ျခင္း (စာေပေဆာင္းပါး)